Witaj na moim blogu. Poniżej przedstawiam Ci 16 myśli, które pomogą Ci spojrzeć w głąb siebie. Wszystkie pochodzą z mojej książki “Wracając do siebie. 16 lekcji, które pomogą Ci w Twojej podróży do siebie, o której więcej dowiesz się tu: https://wracajacdosiebie.pl/ksiazkawds/ 1. „Jeśli chcemy coś zmienić – musimy mieć odwagę nadać zmianom bieg. Musimy postawić…

Od kiedy pamiętam, żyłam wyczekując na właściwy moment. Właściwy moment dotyczył wszystkiego i pojawiał się wszędzie. Gdy tylko przychodziło mi do głowy zrealizowanie jakiegoś planu, momentalnie pojawiała się myśl: czy to, aby na pewno właściwy moment?  Właściwy moment był synonimem gotowości. Czułam, że muszę spełnić określone warunki, żeby móc uznać, iż jestem gotowa, aby podjąć…

Na fali premiery książki (https://wracajacdosiebie.pl/ksiazkawds/) wpadłam w taki wir, że od ubiegłej niedzieli nie miałam nawet czasu pomyśleć o pisaniu. Obsługa spływających w zawrotnym tempie zamówień (dziękuję Wam za każde z nich!), wpisywanie imiennych dedykacji, pakowanie, nadawanie… Dni mijają mi w zawrotnym tempie, czas leci jak szalony, ledwie się obudzę, a już jest wieczór…  Przypomniałam…

Cisza.  Umiejętność bycia sam na sam ze sobą. Refleksja. Wyciszenie. Zdolność do spojrzenia w głąb siebie, dostrzeżenia swoich pragnień, Zrozumienia swoich leków,  Pogodzenia się ze swoimi ograniczeniami. Naucz się ciszy. Zatop się w niej ufnie i beztrosko. Rozkoszuj się błogim dryfowaniem myśli. Dokąd Cię zawiodą puszczone swobodnie? Jaki obraz ujrzysz pod zamkniętymi powiekami? Jakie dźwięki…

Zaufaj drugiemu człowiekowi – bez tego nic nie zbudujesz. Zamiast palić mosty – stawiaj je odważnie. Powiesz: boję się, zbyt często byłam zraniona. Zbyt często dawałam wszystko, aby w zamian nie dostać nic. Zbyt często wychodziłam z sercem na dłoni, aby być bezdusznie wykpioną. Zbyt często zadrwiono okrutnie z moich uczuć i marzeń. Porzuć przerażenie…

Od szczytu dzieliło mnie zaledwie kilka kroków. Pokonałam je szybko, ignorując zmęczenie, które zalewało całe moje ciało i spowalniało je uporczywie. W końcu stanęłam na szczycie – a przede mną rozpostarła się przestrzeń niemająca ani końca, ani początku. Bezkresny kawałek nieba sklejony z ziemią pasmem spiczastej zieleni. Patrzyłam na drzewa i na chmury, chłonęłam zapach…